Oddelegowanie pracowników za granicę to temat, który wciąż budzi wiele pytań i wątpliwości. W związku z tym, przygotowaliśmy poniższe opracowanie, które ma na celu przybliżenie aktualnych przepisów prawnych dotyczących delegowania pracowników w ramach Unii Europejskiej oraz specyficznych regulacji obowiązujących w Niemczech.
Ponieważ temat ten nadal regularnie pojawia się w Państwa zapytaniach, poniżej podsumowujemy aktualny stan prawny w przepisach UE oraz krajowych przepisach niemieckich.
Regulacja prawa Unii Europejskiej, która określa, że postanowienia umowne w przypadku delegowania pracowników nie powinny być dla nich gorsze niż te obowiązujące w kraju docelowym, znajduje się w Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 96/71/WE z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług. Jest ona znana jako Dyrektywa o delegowaniu pracowników (Richtlinie zur Entsendung von Arbeitnehmern).
Dyrektywa ta została zmieniona Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/957 z dnia 28 czerwca 2018 r., która wprowadza dodatkowe przepisy mające na celu dalsze wzmocnienie ochrony pracowników delegowanych.
Zgodnie z artykułem 3 Dyrektywy 96/71/WE, pracownicy delegowani do pracy w innym państwie członkowskim muszą mieć zapewnione minimalne warunki zatrudnienia obowiązujące w kraju docelowym, w tym m.in.:
Dyrektywa 2018/957 dodatkowo wprowadza zasady dotyczące długoterminowego delegowania, mówiąc, że jeśli delegowanie przekracza 12 miesięcy (z możliwością przedłużenia do 18 miesięcy), wszystkie obowiązujące przepisy prawa pracy w kraju przyjmującym muszą być stosowane wobec pracowników delegowanych.
Te przepisy mają na celu zapewnienie, że pracownicy delegowani będą mieli co najmniej te same podstawowe prawa i warunki pracy, które są zagwarantowane w kraju, w którym wykonują pracę.
W Niemczech przepisy wdrażające postanowienia Dyrektywy o delegowaniu pracowników (96/71/WE) oraz jej zmiany wynikające z Dyrektywy 2018/957 zostały zawarte w Ustawie o delegowaniu pracowników (Arbeitnehmer-Entsendegesetz, AEntG).
Ustawa ta określa zasady delegowania pracowników do Niemiec, w tym minimalne warunki zatrudnienia, które muszą być zapewnione pracownikom delegowanym. Do najważniejszych postanowień AEntG należą:
Ponadto, AEntG zawiera przepisy dotyczące monitorowania i egzekwowania tych obowiązków, w tym kary za naruszenia przepisów dotyczących delegowania pracowników.
W celu pełnego dostosowania się do znowelizowanej Dyrektywy 2018/957, Niemcy dokonały odpowiednich zmian w Ustawie o delegowaniu pracowników, które weszły w życie 30 lipca 2020 roku. Zmiany te obejmują wprowadzenie zasad dotyczących długoterminowego delegowania pracowników oraz rozszerzenie zakresu minimalnych warunków zatrudnienia, które muszą być przestrzegane przez pracodawców delegujących pracowników do Niemiec.
Dzięki tym przepisom niemieckie prawo zapewnia pracownikom delegowanym co najmniej takie same podstawowe prawa i warunki pracy, jakie mają pracownicy lokalni, co jest zgodne z wymogami prawa Unii Europejskiej.
Przepisy te nie są przepisami "martwymi" - regularnych kontroli ich przestrzegania dokonuje niemiecka administracja celna (Zoll), a za ich naruszenie nakładane są często wysokie grzywny.
Oceń nas i zmotywuj
do jeszcze lepszej pracy :)